امروز بعد از مدت‌ها سبک‌سنگین کردن مارک‌ها و مدل‌های مختلف کوله‌پشتی، به سراغ یکی از فروشگاه‌های سطح شهر رفتم. انتخاب‌ام این بود که از بین محصولات برند انیسه یک مدل را انتخاب کنم؛ ولی با خودم فکر کردم که برای یک‌بار دیگر هم به مدل‌های موجود توی مغازه نگاه کنم تا شاید چیز جدیدی نظرم را جلب کرد.
به غیر از چند مدل از اس‌تی‌ام (STM) که قبلا هم چند مدل از آن را دست دوست‌هایم دیده بودم، چیز دیگری به چشم‌ام نیامد. جالب این بود که مدل‌های اس‌تی‌ام و دلسی به مناسبت بلک فرایدی تخفیف خورده بودند که در نوع خودش حرکت جالبی بود. منظورم این است که هم‌زمان با بلک فرایدی، نمایندگی‌های این ۲ برند در ایران تخفیف‌های خوبی را اعمال می‌کنند. ولی این آف‌خوردگی باعث نشد تا هیچ‌یک از مدل‌های این دو برند به نظرم جذاب بیاید. این شد که از فروشنده پرسیدم در محدوده‌ی قیمتی مد نظر من چه پیشنهادهای دیگری دارد. از آن‌جایی که تمام فروشنده‌ها سعی می‌کنند در چنین مواقعی بگویند که اگر این‌قدر روی پول‌ات بگذاری می‌توانی فلان مدل را بخری، فروشنده‌ی مذکور هم فرصت را برای فروختن مدل‌های گران‌تر مغازه‌اش غنیمت شمرد. همین شد که فروشنده لابه‌لای مدل‌هایی که معرفی می‌کرد، یکی از کوله‌پشتی‌های کرامپلر (Crumpler) را هم به من نشان داد.
فروشنده لابه‌لای مدل‌هایی که معرفی می‌کرد، یکی از کوله‌پشتی‌های کرامپلر (Crumpler) را هم به من نشان داد.
جالب این بود که از روی آن مدل کرامپلر خیلی سریع رد شد. اسم کرامپلر را قبلا از یکی از دوستان هم‌گام با زمانه‌ام شنیده بودم و تعریف محصولات‌اش به گوش‌ام خورده بود. به همین دلیل پرسیدم که همین کوله‌پشتی کرامپلر چند است و فروشنده جواب داد این مدل ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. من که ابروهایم از شنیدن این قیمت به خط رویش موی سرم چسبیده بود پرسیدم: «فقط همین یک مدل از کرامپلر را دارید دیگر، نه؟» که ایشان گفتند: «نه اتفاقا؛ بیشتر از ۱۰ مدل از این برند داریم و چون می‌دونیم که زیاد فروش نمیره، توی مغازه نمی‌آریم». قیمت نجومی ۲۵۰۰ هزار تومان برای منی که حداکثر ۵۰۰ هزار تومان برای کوله‌پشتی در نظر گرفته بودم خیلی مبلغ زیادی بود. ولی مگر چقدر بود؟ تنها ۲۰۰ دلار ناقابل که تبدیل‌شده‌اش در ایران می‌شد به اندازه‌ی یک ماه حقوق عادی!
من کوله‌پشتی انیسه خودم را خرید کردم و از خیر الباقی محصولات موجود گذشتم. اما وقتی به خانه برگشتم، دیگر نمی‌توانستم از فکر آن کوله‌ی کرامپلر که توی ویترین بود بیرون بیایم. حسابی اینستاگرام و توییتر کرامپلر را چک کردم و وب‌سایت زیبایش را برانداز کردم. محصولات‌اش واقعا زیبا بودند و چیزهای دیگری هم به تولیدات‌اش اضافه کرده بود که به کلی از آنها بی‌اطلاع بودم. کرامپلر حالا جاسوییچی هم تولید می‌کند. این برند استرالیایی بعد از مدت‌ها و دوباره حسابی دل و دین‌ام را برد و دیگر نمی‌دانم که با این ضمیر ایدآل‌گرای خودم چه‌کار می‌توانم بکنم. آیا واقعا بین انیسه و کرامپلر فرقی نیست یا اینکه باز هم من دارم سعی می‌کنم با این حرف‌ها خودم را آرام کنم؟