فردوسی خوانی یکی از بهترین پادکست‌های فارسی است که دنبال می‌کنم. هم به خاطر فردوسی و شاهنامه و هم به خاطر تولیدکننده‌ی آن که اسم‌اش امیر خادم است. امیر خادم خودش یک آدم اهل ادبیات است که در این راه وقت گذاشته و وقتی برایت شاهنامه را می‌خواند، کاملا از گوش دادن به او لذت می‌بری. امیر خادم در فردوسی خوانی تنها نکات مهم و سوال‌برانگیز را توضیح می‌دهد و از حرف زدن درباره‌ی مسایل واضح پرهیز می‌کند. به همین دلیل، کاملا از گوش دادن به پادکست‌اش کاملا لذت ببری و این حس را داری که خودت داری شاهنامه را می‌خوانی.
آقای خادم شاهنامه‌پژوه است و درباره‌ی موضوعاتی که به آنها برمی‌خورد، می‌رود و تحقیق می‌کند تا بهترین جواب را به شنونده‌اش بدهد. راست‌اش من اصلا فکر نمی‌کردم یک نفر بتواند تا این اندازه ممارست داشته باشد. الان بیشتر از ۵۰ قسمت بیرون داده است و به صورت منظم، هر هفته یک اپیزود منتشر کرده است؛ طوری که من هر صبح جمعه منتظر اپیزود جدیدی از شاهنامه خوانی هستم. اسم پروفایل کاربری‌اش در توییتر را هم به فردوسی خوانی تغییر داده و دارد با اسم فردوسی خوانی به مردم جواب می‌دهد. حسابی هم فعال است و واقعا آدم را به تحسین وادار می‌کند.
راست‌اش من اصلا فکر نمی‌کردم یک نفر بتواند تا این اندازه ممارست داشته باشد.
من شاهنامه خوانی را توی مسیر گوش می‌دهم. مسیر خانه تا محل کار من به گونه‌ای است که باید زمان زیادی را توی راه باشم و یکی از پادکست‌هایی که برای پر کردن این زمان گوش می‌دهم، همین فردوسی خوانی نازنین است. تقریبا هم پا به پای منتشر شدن اپیزودها با پادکست آمده‌ام. امروز به اپیزود گشتاسب پسر لهراسپ گوش دادم و واقعا خوب بود.
وقتی به کمک پادکست فردوسی خوانی و به همت امیر خادم به شاهنامه گوش می‌دهم، چیزهایی کوچکی هم برایم سوال می‌شوند. مهم‌ترین سوال‌ام این است که فردوسی چطور توانسته وزن و سنگینی داستان را در یک حد و اندازه حفظ کند؟ وقتی که توی داستان جلو می‌روی، حس نمی‌کنی که یک‌جایش بی‌ارزش است و نمی‌توانی از خیر هیچ‌جایش بگذری. کل داستان کاملا یک‌دست و متوازن پیش می‌رود و ذره‌ای افت نمی‌کند. حالا اگر از یک کارگردان انتظار داشته باشی یک فیلم ۱.۵ ساعته‌ی پرکشش ارائه بدهد، درخواست گزافه‌ای کرده‌ای!
چیز دیگری که برایم جالب به نظر می‌آید، این است که چرا خانم‌ها توی شاهنامه نقش کمی دارند. چرا شخصیت‌های زن خیلی کم هستند و به آنها بهایی داده نمی‌شود؟ تقریبا تمام چیزی که تا به حال توی پادکست فردوسی خوانی شنیده‌ایم، درباره‌ی جنگ، کشتار، خون‌ریزی، دعوا بر سر کشورگشایی و حاکمیت بر سرزمین‌ها بوده است. چرا هیچ شخصیت زنی به درستی در داستان فردوسی پرورش داده نمی‌شود؟ این سوال در فضای زندگی امروز جهان خیلی پررنگ‌تر هم می‌شود.
چرا هیچ شخصیت زنی به درستی در داستان فردوسی پرورش داده نمی‌شود؟
من یک چیز خیلی بزرگ را مدیون امیر خادم و پادکست فردوسی خوانی او هستم. یادم می‌آید که توی نمایشگاه کتاب چند سال پیش، یک شاهنامه خریدم به امید اینکه می‌توانم که تا تهش را بخوانم؛ ولی اصلا لایش را هم باز نکردم. اما حالا با فردوسی خوانی دارم آن آرزوی همیشگی را برای خودم محقق می‌کنم. آن کتاب زیبا را که می‌دانستم چقدر باارزش است، حالا دارم با عشق و علاقه و بدون دردسر می‌خوانم. چه لذتی بالاتر از این در دنیا وجود دارد؟ آقای امیر خادم! واقعا از تو ممنونم.
منبع عکس کاور این پست، سایت Digikala Mag است.