تازه از شرکت بیرون زده بودم و داشتم در مسیر برگشت به خانه، یک پادکست جدید به اسم پادگپ را گوش میدادم. این پادکست جدید کارش این بود که پادکستهای دیگر را معرفی کند. در بین پادکستهایی که معرفی شدند، ناگهان صدای دخترکی پخش شد که تمام توجهام را به خودش جلب کرد. آن دختر داشت با صدایی جیغی یک داستان تعریف میکرد و نکتهاش هم این بود که بین حرفهایش به صورت دیوانهوار، زبان را از فارسی به انگلیسی و برعکس سوییچ میکرد! در جا گفتم «به! چه ایدهی باحالی! اینو حتما باید گوش بدم». آن وقتها اینترنت هنوز وصل بود و هنوز میشد با دنیای خارج ارتباط گرفت. همین شد که صبح فردا اپل پادکست را روی گوشیام باز کردم و با کمی جستوجو، پادکست اجنبی (Ajnabi) را یافتم.
اجنبی دقیقا همان چیزی بود که در پادگپ معرفی شده بود. یک دختر شاد و پرانرژی به اسم ویو (Viv) مجری برنامه بود و واقعا هم خیلی خوب اجرا میکرد. او به تنهایی یک مثال نقض حسابی برای کم بودن سهم خانمها در جامعه بوده و هست.
داستان هم آنقدری جذابیت داشت که وادارم کند به گوش دادناش ادامه بدهم. خیلی از این ایدهی فارسی + انگلیسی حرف زدن ویو کیف کرده بودم و همین شد که طی ۲ روز، ۱۰ اپیزود از اجنبی را پشت سر هم گوش دادم. بعد از گوش دادن به ۲ اپیزود با خواهرم تماس گرفتم و راهنماییاش کردم تا حتما کست باکس یا یک اپلیکیشن دیگر را روی گوشیاش نصب کند و اجنبی را بشنود. مطمئن بودم که او هم حتما خوشاش خواهد آمد؛ چون هم معلم زبان انگلیسی است و هم از ایدههای جذاب اینطوری استقبال میکند.
خلاصه اینکه سرتان را درد نیاورم. الان که دارم این یادداشت کوچک را مینویسم، ۲۹ اپیزود از اجنبی آمده است و من هر روز در مسیر رفت و آمدم حتما یکی دو اپیزودش را گوش میدهم. اجرای جذاب وحیده کاری کرده تا آن وقتهایی که اول صبح به اجنبی گوش میدهم، هم خوابام کاملا بپرد و هم اخلاق بهتری در برخورد با همکارانام داشته باشم. این چندوقته خیلی شاد و پرانرژی به سر کار میرم و همکارهایم در شرکت هم متوجه این موضوع شدهاند.
به یکی دو نفر از آنها هم این پادکست خوب فارسی/انگلیسی را معرفی کردهام و به نظرم رسالت خودم در رابطه با پادکست اجنبی را انجام دادهام. تنها ناراحتیام این است که وقتی این چند قسمت باقیمانده تمام شود، چهکار باید بکنم؟ ایدهی خوب برای ساختن پادکست هنوز هم هست و اگر دقیق به دور و برمان نگاه کنیم، ایدههای درخشان فراوانی را پیدا خواهیم کرد. به جرات میتوانم بگویم بعد از پادکست فردوسیخوانی، این دومین پادکستی است که حسابی من را مشغول به خودش کرده است. ما به آدمهایی مثل وحیده و امیر خادم نیاز داریم تا پادکستهای خوب برایمان بسازند و ما را از لذت مصرف محتوای باکیفیت بهرهمند کنند.
برایتان اجنبی را همین پایین میگذارم تا اگر دوست داشتید با حال و هوای این شو آشنا شوید، زیاد به دردسر نیفتید.
منبع عکس کاور این پست، Hezaro است. وحیده جلوتر از همه، آن وسطها نشسته است. عکس بهتری پیدا نکردم.